Ρατσισμός και Οπισθοδρόμηση από τη Veoh

Η Veoh μπλοκάρει όλες τις φτωχές και μικρές χώρες (συμπεριλαμβανομένης και της Κύπρου)

Σε μία πρωτοφανή κίνηση στα χρονικά του Διαδικτύου, η διαδικτυακή υπηρεσία βίντεο Veoh, μπλόκαρε άνευ προειδοποίησης τις περισσότερες χώρες του κόσμου (τις οποίες θεωρεί είτε πολύ φτωχές, είτε ασήμαντα μικρές) από το να έχουν οποιαδήποτε πρόσβαση στο διαδικτυακό της χώρο.

Η Veoh δεν προειδοποίησε κανένα από τους χρήστες σε αυτές τις χώρες ότι επρόκειτο να μπλοκάρει την πρόσβαση στις χώρες τους. Αποτέλεσμα ήταν, όσοι από τους χρήστες είχαν φορτώσει κάποιο βίντεο στην υπηρεσία (ουσιαστικά προσφέροντας περιεχόμενο δωρεάν στη Veoh), να μην μπορούν ούτε να έχουν πρόσβαση σε αυτό, ούτε να το αποσύρουν (μιας και δεν θα τους ωφελούσε σε τίποτα πλέον να το είχαν φορτωμένο στη Veoh), αλλά επίσης ούτε να το επαναφέρουν στο σκληρό τους δίσκο σε περίπτωση που δεν είχαν αποθηκευμένο το αυθεντικό αρχείο. Επιπλέον, όσοι άλλοι χρήστες είχαν «εμπεδώσει» («embed») στη δική τους ιστοσελίδα κάποιο βίντεο από τη Veoh, ξαφνικά το έμπεδο βίντεο σταμάτησε να παίζει στην ιστοσελίδα τους, μένοντας έτσι εκτεθειμένοι προς τους επισκέπτες τους.

Με άλλα λόγια, η Veoh στυγνά εκμεταλλεύτηκε τους χρήστες, «κλέβοντας» τα βίντεο που καταχώρησαν, χωρίς να τους δώσει καμία προειδοποίηση, φοβούμενη πιθανώς ότι οι επηρεαζόμενοι από το μπλόκο χρήστες θα απέσυραν τα βίντεό τους από την υπηρεσία (καθιστώντας την έτσι φτωχότερη σε περιεχόμενο, άρα και λιγότερο δημοφιλές). Δυστυχώς όμως αυτό είναι το λιγότερο. Οι διαστάσεις αυτής της κίνησης που αποτελεί καθαρά διάκριση αγγίζουν τα όρια της περιφρόνησης, της προκλητικότητας και της υπεροψίας. Με ποιο τρόπο όμως;

Ποιες χώρες μπλοκαρίστηκαν και γιατί;

Προφανώς, ένα από τα κριτήρια της Veoh για αυτή την απόφαση ήταν η οικονομική κατάσταση που βρίσκεται μια χώρα: όσο πιο φτωχή, τόσο λιγότεροι χρήστες με σύνδεση στο διαδίκτυο, άρα τόσο λιγότεροι βλέπουν τις διαφημίσεις τους, άρα να παν στο… καλό. Από ότι φαίνεται, κριτήριο δεν αποτέλεσε ο πληθυσμός μιας χώρας (και άρα το εν δυνάμει μέγεθος της Αγοράς της). Χαρακτηριστικό παράδειγμα, ήταν ο αποκλεισμός χωρών όπως η Ινδία (δεύτερη στον κόσμο πληθυσμιακά με 1.1 δις.), η Ινδονησία (τέταρτη με 231 εκ.), Βραζιλία (πέμπτη με 184 εκ.) και Πακιστάν (έκτη με 163 εκ.). Πόσο ορθολογιστικό όμως ήταν αυτό; Το οξύμωρο σ’ αυτή την απόφαση είναι το γεγονός ότι συγκεκριμένα η Ινδία και η Βραζιλία είναι 5^η και 6^η στην κατάταξη των χωρών με τους περισσότερους χρήστες διαδικτύου, με 42 και 39 εκατομμύρια χρήστες αντιστοίχως.

Επίσης αποκλείστηκαν μικρές χώρες, παρόλο της εύρωστης / ισχυρής / σταθερά ανελισσόμενης οικονομίας που έχουν και ασχέτως των υψηλών ποσοστών χρηστών του Διαδικτύου σε αυτές τις χώρες. Χώρες όπως η Ισλανδία (3^η παγκοσμίως σε ποσοστό χρηστών διαδικτύου) και το Λουξεμβούργο (10^ο παγκοσμίως σε ποσοστό χρηστών, με εξαιρετικά υψηλό βιοτικό επίπεδο και οικονομία), έχουν μπλοκαριστεί. Ευνόητο ότι, υπό αυτές τις περιστάσεις, η Κύπρος δεν είχε καμία ελπίδα (κρίμας τις Κυπριακές σειρές, εκπομπές, τις Πατάτες Αντιναχτές οι οποίες αποκλειστικά φιλοξενούνταν στη Veoh).

Ακόμα ένα σημείο που υποδεικνύει την επιπολαιότητα αυτής της επιλογής, είναι η διαγραφή χωρών που δεν είναι μεν ιδιαίτερα μεγάλες και οικονομικά δυνατές, αλλά αποτελούν κοιτίδες ανάπτυξης εφαρμογών του Διαδικτύου και της Πληροφορικής, όπως η Ινδία και η Εσθονία.

Άρα, εάν όλα αυτά φαίνονται «κουφά», τότε με ποια λογική η Veoh έφτασε σε αυτή την απόφαση; Όπως αναφέρθηκε ήδη, ουδεμία προειδοποίηση προηγήθηκε από τη Veoh, καθώς και η επίσημη απάντησή τους (η οποία ήταν λακωνική) περιορίστηκε να αναφέρει ότι «επανα-εστιάζουν τους πόρους τους». Βέβαια, εάν νομίζουν ότι μπλοκάροντας μία χώρα τους εξοικονομεί bandwidth κάθε άλλο παρά λογικό είναι, αφού ο πρωταρχικός σκοπός της ύπαρξης του Διαδικτύου / Παγκόσμιου Ιστού, είναι το γεγονός ότι επιτρέπει σε οποιονδήποτε πολύ φτηνά να περάσει το μήνυμα του ανά το παγκόσμιο. Έτσι, αφού το επικαλούμενο «κόστος» ουσιαστικά δεν είναι καν κόστος, τότε γιατί;

Γιατί αυτό αποτελεί διάκριση;

Φανταστείτε αυτό: Όλη η Κεντρική και Λατινική Αμερική, ολόκληρη η Αφρική, το μεγαλύτερο μέρος της Ασίας, όλες οι μικρές χώρες, όλες οι «φτωχές» χώρες (συμπεριλαμβανομένων και χωρών της ΕΕ), οι περισσότερες μη-Αγγλοσαξονικές χώρες, έχουν αποκλειστεί.

Γιατί αυτό αποτελεί διάκριση; Επειδή το «Διαδίκτυο» και ο «Παγκόσμιος Ιστός» δεν είναι απλά ένας μεμονωμένος δρόμος σε μία πόλη μίας χώρας, αλλά κατ’ουσίαν μια ενιαία γειτονιά όπου όλοι έχουν ίση πρόσβαση, καθιστώντας τους γεωγραφικούς περιορισμούς (π.χ. «δεν μπορώ να επισκεφτώ το μαγαζί Α στην πόλη Β της Χώρας Γ επειδή είναι μακριά») να μην υφίστανται σαν πρόσχημα. Έτσι, με το να μπλοκάρει κάποιος την είσοδο σε ένα χρήστη στο Διαδίκτυο, βάση της χώρας καταγωγής του και την οικονομική του κατάσταση, είναι σαν να πηγαίνω στο εστιατόριο της γειτονίας μου και ο ιδιοκτήτης να με διώχνει επειδή είμαι ξένος, Πόντιος, ή μαύρος. Απλά είναι διάκριση, είναι ρατσισμός.

Δεν είναι ευρέως γνωστό, αλλά αυτοί που σχεδίασαν και στη συνέχεια ανέπτυξαν το Διαδίχτυο όπως το γνωρίζουμε σήμερα, με τις συνεπαγόμενες βασικές τεχνολογίες όπως τον «Παγκόσμιο Ιστό», πρωτόκολλο «http», γλώσσα «html», ηλεκτρονικό ταχυδρομείο κλπ, καθώς και αυτοί που ήταν και είναι υπεύθυνοι για τους βασικούς κανόνες που διέπουν το Διαδίκτυο, ευτυχώς ήταν άνθρωποι λογικοί, δίκαιοι, σοφοί και ηθικά σκεπτόμενοι. Αν δεν ήταν αυτές οι συγκυρίες (και αν το Διαδίκτυο διοικούνταν από τίποτα οπορτουνιστές, καλή ώρα), τότε πιθανότατα αυτές οι τεχνολογίες να ήταν «κλειστές» σε λίγες εταιρείες που θα κρατούσαν τα εμπορικά δικαιώματα και ουδέποτε θα επιτυγχάνονταν η διάδοση που χαίρει τώρα το Διαδίκτυο.

Οι βασικές αρχές του «Net Neutrality» (ουδετερότητα), ότι δηλαδή από τη σύλληψη του ευρέως διαδεδομένου Διαδικτύου, όλοι οι χρήστες δικαιούνται να έχουν ίση πρόσβαση σε αυτό, μόλις έχουν πάει στο βρόντο από τη Veoh. Συνομιλώντας με συναδέλφους της Πληροφορικής, καθώς και με κόσμο online, συμφωνήσαμε ότι βρισκόμαστε ενώπιων της αναμφισβήτητα πιο οπισθοδρομικής κίνησης που έγινε ποτέ από διαδικτυακή εταιρεία στον Ελεύθερο Κόσμο.

Ήδη στον Κόσμο μας σήμερα υπάρχει το πρόβλημα των «δύο ταχυτήτων»: χώρες όπου οι περισσότεροι κάτοικοί τους δεν γνωρίζουν, δεν έχουν πρόσβαση, δεν μπορούν να μάθουν να χειρίζονται την άπλετη πυγή του Διαδικτύου. Τα Ηνωμένα Έθνη, κυβερνήσεις και άλλοι οργανισμοί, καταβάλλουν έντονες προσπάθειες να δώσουν σε όσο περισσότερο κόσμο γίνεται τις δυνατότητες να έχουν και αυτοί οι άνθρωποι όσο πιο ίση πρόσβαση γίνεται στη Γνώση, την Πληροφορία και τα εργαλεία που προσφέρονται στο Διαδίκτυο. Εάν αυτό το κενό δεν καλυφθεί ικανοποιητικά στο μέλλον, προβλέπονται τεράστια προβλήματα από την περεταίρω αύξηση αυτού του χάσματος μεταξύ των χωρών. Προφανώς, τα παλικάρια στη Veoh, ουδόλως νοιάζονται για όλα αυτά, πόσο μάλλον ότι στερούν το περιεχόμενο (που άλλοι χρήστες δημιούργησαν και το έδωσαν δωρεάν) στον περισσότερο κόσμο. Δυστυχώς, οι παραλληλισμοί με το Απαρτχάιντ της Νότιας Αφρικής (όπου οι «έγχρωμοι» δεν δικαιούνταν να βρίσκονται σε «Whites Only» χώρους όπως βιβλιοθήκες, πλαζ και αίθουσες), είναι σε αυτή την περίπτωση αναπόφευκτοι.

Μνημείο Βλακείας

Συνοπτικά:

- Η Veoh ούτε σκέφτηκε ότι ακόμα και οι χρήστες τους που βρίσκονται σε «επιτρεπόμενες» χώρες, πρώτον: ταξιδεύουν / πάνε διακοπές σε χώρες όπου η πρόσβαση είναι μπλοκαρισμένη. Δεύτερον: έχουν φίλους και συγγενείς στο εξωτερικό οι οποίοι δεν θα έχουν πρόσβαση, άρα δεν μπορούν να μοιραστούν περιεχόμενο μαζί τους, άρα γιατί να προτιμήσουν τη Veoh; Τρίτον: οι επιτρεπόμενες χώρες έχουν μία μεγάλη διασπορά σε όλο τον κόσμο.

- Εταιρείες που θέλουν να διαφημιστούν σε διεθνείς αγορές δεν θα μπορούν πλέον να το πράξουν μέσω της Veoh.

- Η Veoh επέτρεψε την πρόσβαση στην Ολλανδία, αλλά όχι στις Αντίλλες, οι οποίες ανήκουν στην Ολλανδική επικράτεια. Παρομοίως, επέτρεψαν στο Ηνωμένο Βασίλειο, αλλά όχι στην Ανγκουίλα («British Overseas Territory»), καθώς και άλλα παρόμοια παραδείγματα.

Ασχέτως όμως όλων αυτών, ασχέτως εάν στο τέλος η Veoh θα καταφέρει να βγει κερδισμένη ή όχι από αυτή την κίνηση, (ή εάν στο τέλος παραδεχθεί ήττα και αντιστρέψει αυτή την πρακτική), δεν πρόκειται να εξιλεώσει τη βλακεία της ούτε την άσχημη εικόνα που έβγαλε προς τα έξω. Έχει ξανασυμβεί και σε άλλους τομείς της Πληροφορικής: μια εταιρεία Χ, κάνει μια «λαμογιά», μια «μαφία», κάτι ανέντιμο, ξεγελά τους χρήστες, το «παίζει» μαρκτετίσιμα, τεχνάσματα κλπ. Ασχέτως εάν βγήκε κερδισμένη από αυτό, ουδέποτε οι συνάδελφοι επαγγελματίες της Πληροφορικής θα πάψουν να θεωρούν την εταιρεία Χ ως βλάκες και τομάρια. Μπορεί μετέπειτα η εταιρεία Χ να χρυσοπληρώνει για ολοήμερες εξτραβαγκάνζες σε ακριβά ξενοδοχεία και να ταΐζει αβέρτα όλους τους επαγγελματίες της πόλης… Μπορεί το μάρκετινγκ να κάνει εξαίρετη δουλειά… Όχι, πάλι βλάκες και φαφλατάδες είναι. Η Veoh δεν αποτελεί εξαίρεση.

του Ορέστη Τριγγίδη

orestis@tringides.com | http://www.amalgamacy.info